Mładen Isajew, Czas
Autor: admin. Kategorie: Przekłady poezji .
Borysowi Angełuszewowi
Nie wiem, czy zdoła zagłuszyć
łoskot nocy w mdłym próchnie lęku
głos udręczonej mej duszy,
to wiem – umierać trzeba bez jęku!
A wy, co po nas przyjdziecie –
czy posądzicie nas o bezduszność,
niczym drzewo skruszone zamiecią
i wichurą niesione w przyszłość?
O, wy, nienarodzone dzieci
czasów jasnych i niebywałych,
co o wieku tym się dowiecie,
w którym serca bić przestawały;
jaka radość, ból jaki i smutek,
jaka miłość i złość nas żywiły,
gdy służbie wierni i ufni w skutek,
każdy ból żeśmy w sobie tłumili…
to prawda, że nasze dusze
nie śpiewają dziś w poematach –
ból, rozpacz i radość wzruszeń
dzisiaj z czasu łoskotem się splata.