Kolio Sewow, Pewnemu topielcowi
Autor: admin. Kategorie: + Przyjaźnie bliskie i dalsze; Kolio Sewow; Przekłady poezji .
Pewnemu topielcowi
Wszystko jest ci już obojętne,
jednej fali starczyło na całe twoje życie.
Szukaliśmy cię na grzbietach morza,
a ty leżałeś w korzeniach wodorostów.
I leżałbyś aż zbieleje kolor żałoby.
Znaleźliśmy cię jednak.
I teraz pytamy się: dlaczego,
skoro do twych uszu nie dociera nasz szloch
i wszyscy jesteśmy dla ciebie pustką?…
Dlaczego: skoro mogliśmy zaoszczędzić ci
tego rozpaczliwego pogrzebu
i twoim niebytem mogła być woda, niebo i pieśń?…
Być może boimy się twojej nagiej śmierci
lub jeszcze bardziej własnej!