Nino Nikołow, Gdy należało
Autor: admin. Kategorie: + Przyjaźnie bliskie i dalsze; Nino Nikołow; Przekłady poezji .
Gdy należało
Gdy należało spokojnie zerwać –
nie wyciągnąłem ręki,
by wziąć dojrzałą chwilę
na wieki.
Teraz wpatruję się w nią
spoza gałęzi
mej wczorajszej tak godnej
niepewności.
Milczę. I wieje chłodny wiatr wspomnień
gorzkich.
Ale czy wiatr ten przyniósł jakieś
zadośćuczynienie?
Poznawszy pustą przestrzeń,
znam dziś cenę pieszczoty,
ale nie pieszczoty rąk, które zawsze
uderzają pierwsze.