Kolio Sewow, *** Kopcie w mej duszy, koguty
Autor: admin. Kategorie: + Przyjaźnie bliskie i dalsze; Kolio Sewow; Przekłady poezji .
„Koguty, dźwięcznymi kilofami
kopały świt…”
Lorka
***
Kopcie w mej duszy, koguty. Kruszcie skały bólu.
Głęboko w żyłach kamienia woda szuka swego nieba.
Zwiastuni nowych czasów, kopcie dzień i noc,
kiedy niespokojnie śpią konie przed orką.
Dalejże, burzcie, co tylko się da! Zróbcie ze mnie drogi
I parkany. Mam głos, który dojrzewa
w soku drzew i łodyżkach trawy.
Kopcie w mej duszy, koguty. W męce rodzi się każdy dzień,
ale zbielałe topole w oddali, strażnik rozległego sadu
i ptaki na wiązie budzą się wraz z nim.
Wystarczy już gry słów. Z zębów gryzoni
nigdy nie znikną ziarna zboża.